De schilderijen en tekeningen van Evert Meilink komen deels voort uit ongemak en gevoelens van vervreemding over een technologische maatschappij waarin controle en beheersing van het leven tot hoogste norm lijken verheven. Schilderen is voor hem, meer dan kunst om de kunst, de manier van ontsnappen, van overeind blijven en het koesteren van Eeuwig zingende Bosschen. Van wolven huilend rond het Bosmeer. Titels op de boekenplank van zijn moeder die als kind zijn fantasie en hang naar mystiek prikkelden. In die wereld leeft hij niet. Maar gedachten voorbij deze veiligheidsregio zijn voldoende om de droom te doen oplichten en uitwaaieren als het noorderlicht.
De expositie wordt op 2 maart om 11.30 uur geopend.